Pico della Mirandola, Giovanni

Disputationes adversus astrologiam divinatricem

phetis prudentes sint; unde illud Euripidis:«Qui bene
coniectaverit, is vates optimus esto». Sic in procurando fe-
lici rerum successu infortuniisque vitandis illud potissimum
est, Deum sibi conciliare propitium animi puritate, piis ope-
ribus, votisque sanctissimis; post hoc ipse sibi homo con-
sulat sua prudentia, nam licet in plerisque rebus multum
fortuna possit, plurimum, immo totum in omnibus dispo-
sitio certe divinae voluntatis; ipsam tamen rectam vivendi
rationem magnum in his habere momentum necesse est,
nisi frustra collatum hoc nobis munus a Deo dicamus.
Quare recte dixit ille nullum abesse numen, si sit prudentia,
sed nos facere Fortunam deam caeloque locare. Propterea
Plato

in epistula ad Syracusanos, cum homerici illius dicti
meminisset «

Dii mentem abstulerunt», quia homines potius
adiectam ipsi mentem abstulerunt; quod Euripidis illa sen-
tentia confirmat, qui sortem animae filiam esse dixit.
Prudenter igitur vitam instituentes ratione naturali, tum
pia religione divinam nobis benevolentiam parantes, vite-
mus omnem superstitiosam vanitatem, alioquin qui vel
futura praevidere, vel cum sint mala praecavere per astro-
logicas speraverit observationes, audiet Esaiam sibi dicen-
tem: «

Veniet super te malum et nescies ortum eius, et
irruet super te calamitas quam non poteris expiare».

pagina successiva »

p. 223 [I, 456]