Ficino, Marsilio

Epistolarum Familiarum Liber I

112
Consolatio in alicuius obitu

Marsilius Ficinus Antonio Allio theologo, episcopo Volaterrano,
consolationem divinam dicit.

Si liceret consolari eum, qui ceteros consolari possit et soleat,
scriberem ad te nunc epistolam in fratrum tuorum migratione con-
solatoriam. Non consolabor igitur Antonium, sed precabor. Obse-
cro te, venerande pater, per Deum ipsum, vitam viventium, ut ne-
que tam cogites terrenam tuorum mortem quam celestem eorum
vitam, neque tam voluntatem tuam sequaris quam divinam, cui qui-
dem facile consentire unica pietas est, vera sapientia et summa felici-
tas; que ceteris necessaria adversaque eveniunt, ei voluntaria et pro-
spera fiunt, qui cum gubernatoris omnium voluntate consentit.
Sed quid ego ineptus medicinas offero Hippocrati?

Medice cura
te ipsum, immo te Deo commicte curandum: nullum est enim, ut
ipse optime nosti, remedium contra mortis terrene venenum, nisi
et celestis et supercelestis vite fervens amor et consideratio frequens.
Vale.

XXVIII Aprilis 1474, Florentie.

pagina successiva »

p. 197