Istituto Nazionale di Studi sul Rinascimento · SIGNUM
κέκρυπται, τῶν αἴ κε θέλησιν ἐσαυτίκα δώσει
Ζεύς· ὁ γὰρ οὖν γενεὴν ἀνδρῶν ἀναφανδὸν ὀφέλλει,,
πάντοθεν εἰδόμενος, πάντῃ δ' ὅ γε σήματα φαίνων.
ῥίγησέν τε ἰδὼν ὑπό τε σπέος ἤλασε μῆλα.
Σῆματα δὲ τ' ἀνέμοιο καὶ οἰδαίνουσα θάλασσα
γιγνέσθω καὶ μακρὸν ἐπ' αἰγιαλοὶ βοόωντες,
ἀκταί τ' εἰνάλιοι ὁπότ' εὔδιοι ἠχήεσσαι
γίγνονται, κορυφαί τε βοώμεναι οὔρεος ἄκραι.
Καὶ δ' ἂν ἐπὶ ξηρὴν ὁτ' ἐρωδιὸς κατὰ κόσμον
ἐξ ἁλὸς ἔρχηται φωνῇ περιπολλὰ λεληκώς,
κιννυμένου κε θάλασσαν ὕπερ φορέοιτ' ἀνέμοιο.
Καί ποτε καὶ κέπφοι, ὁπότ' εὔδιοι ποτέονται
ἀντία μελλόντων ἀνέμων εἰληδὰ φέρονται.
Πολλάκι δ' ἀγριάδες νῆσσαι ἢ εἰναλιδῖναι
αἴθυιαι χερσαῖα τινάσσονται πτερύγεσσιν·
ἢ νεφέλη ὄρεος μηκύνεται ἐν κορυφῇσιν.
Atque etiam ventos praemonstrat saepe futuros
inflatur mare cum subito penitusque tumescit,
saxaque cana salis niveo spumata liquore
tristificas certant Neptumno reddere voces,
aut densus strider cum celso e vertice montis
ortus adaugescit, scopulorum saepe repulsus.
indice 
cerca 
citazioni 
edizioni 
confronta testi