Istituto Nazionale di Studi sul Rinascimento · SIGNUM
ὑψόθεν ἐκ νεφέων ἐνιαύσια κεκληγυίης,.
ἥ τ' ἀρότοιό τε σῆμα φέρει καὶ χείματος ὥρην
δεικνύει ὀμβρηροῦ· κραδίην δ' ἔδακ' ἀνδρὸς ἀβούτεω
ἠΰτε φωνὴ γεράνων πέλει οὐρανόθι πρό,.
αἳ δ' ἐπεὶ οὖν χειμῶνα φύγον καὶ ἀθέσφατον ὄμβρον,
κλαγγῇ ταί γε πέτονται ἐπ' Ὠκεανοῖο ῥοάων
Καὶ βόες ἤδη τοι πάρος ὕδατος ἐνδίοιο.
οὐρανὸν εἰσανιδόντες ἀπ' αἰθέρος ὠσφρήσαντο·
καὶ κοίλης μύρμηκες ὀχῆς ἒξ ὤεα πάντα
mollipedesque boves, spectantes lumina caeli,.
naribus humiferum duxere ex aere sucum
ἢ λίμνην πέρι δηθὰ χελιδόνες ἀΐσσονται.
γαστέρι τύπτουσαι αὕτως εἰλυμένον ὕδωρ
In Lycia».
Latona aestu exhaustis uberibus educans Apollinem et Dia-
nam infantes accessit ad Melam fontem, et cum vellet bibere,
prohibuit eam Neocles pastor. Cum autem illa pertinacior esset,
prohibuerunt aqua. Itaque numine mutati sunt in ranas
ἢ μᾶλλον δειλαὶ γενεαί, ὕδροισιν ὄνειαρ,.
αὐτόθεν ἐξ ὕδατος πατέρες βοάωσι γυρίνων
indice 
cerca 
citazioni 
edizioni 
confronta testi