Vos quoque signa videtis, aquai dulcis alumnae,».
cum clamore paratis inanis fundere voces
absurdoque sono fontis et stagna cietis.
Quis est, qui ranunculos hoc videre suspicari possit? Sed inest
in ranis et ranunculis natura quaedam significans aliquid per
se ipsa satis certa, cognitioni autem hominum obscurior
Queruntur in silvis aves.
atque omne querelis
impleri nemus
Et cantu querulae rumpunt arbusta cicadae.
Perpetitur querulae semper convicia ranae.
θᾶσσον ἀνηνέγκαντο· καὶ ἀθρόως ὦφθεν ἴουλοι
ἢ διδύμη ἔζωσε διὰ μέγαν οὐρανὸν ἶρις.
Angustum formica terens iter et bibit ingens