Nicolaus Cusanus

De docta ignorantia

sphaera infinita, illa esset circulus, triangulus et linea; et ita de
triangulo infinito atque circulo infinito idem dicendum est.
Primum autem, quod linea infinita sit recta, patet: Dia-
meter circuli est linea recta, et circumferentia est linea
curva maior diametro; si igitur curva linea in sua cur-
vitate recipit minus, quanto circumferentia fuerit maioris
circuli, igitur circumferentia maximi circuli, quae maior
esse non potest, est minime curva; quare maxime recta.
Coincidit igitur cum maximo minimum, ita ut ad oculum
videatur necessarium esse, quod maxima linea sit recta
maxime et minime curva. Nec hic potest remanere scru-
pulus dubii, quando in figura hic lateraliter videtur, quo-
modo arcus cd maioris circuli plus recedit a curvitate
quam arcus ef minoris circuli, et ille plus a curvitate
recedit quam arcus gh adhuc minoris circuli; quare linea
recta ab erit arcus maximi circuli, qui maior esse non
potest. Et ita videtur, quomodo maxima. et infinita linea

necessatio est rectissima, cui curvitas non opponitur, — immo
curvitas in ipsa maxima linea est rectitudo; et hoc est primum
probandum.
Secundo dictum est lineam infinitam triangulum maximum, circu-
lum et sphaeram. Et ad hoc ostendendum oportet, ut in finitis lineis
videamus, quid sit in potentia finitae lineae; et quia quidquid est in
potentia finitae, hoc est infinita actu, erit nobis clarius id, quod in-
quirimus.
Et primo scimus, quod linea finita in longitudine potest esse longior
et rectior, et iam probatum est maximam esse longissimam atque
rectissimam. Secundo, si linea ab, remanente puncto a immobili,

pagina successiva »

p. 26