Valla, Lorenzo

Antidotum in Facium

absque p scribi debet, quod ipsa verbi significatio demonstrat.
Tentare enim experiri est, vel inquirere et verbo vel re quasi
manu tenere. Cicero in Paradoxis: '

Tentare volui an ita dici
possent ut probarentur'; idem in Officiis: '

Tentata res est ab
omni genere hominum'. Virgilius in II Eneidos:

vix primi prelia tentant
portarum vigiles.
Idem in IV:

Tentaturum aditus et que mollissima fandi
tempora.
Nam si a 'temno' veniret, spernere utique, non experiri aut
exquirere significaret.» Si velim huius nebulonis (cum de
hoc dico, de Panormita etiam dico) vitia in scribendo persequi,
rem faciam legentibus odiosam. Unum tantum dixerim: qui
greca ignorant, ut isti duo, eos nequaquam posse recte scribere
duntaxat ex se. Affert mihi opinionis sue hic et rationes et
exempla: ad utrunque respondebo. Ais a 'teneo' fieri 'tento'
eiusque me verbi participium semper (quasi nunquam nisi par-
ticipio utar) scribere per p et per consequens cum m, que lit-
tera non est in 'teneo' unde formari frequentativum hoc signifi-
catio ipsa demonstret, que est experior et inquiro. O simia, quid
magis contrarium quam experiri sive inquirere et manu tenere?
Quod inquirimus non tenemus, manu presertim, et quod tene-
mus minime inquirimus. Ut amator Clinia apud Terentium,
cum peregre ad amicam redisset, inquit:

teneo te, Antiphila mea,
hoc est non inquiro te amplius; et Livius, capto a Sabinis Ca-
pitolio, inquit: '

Tenuere arcem Sabini'. Sed quid in solem
lychnorum lumen inferimus? At exempla tecum faciunt? Im-
mo vero mecum. Per p enim et m scripta sunt. Negas? Et ipse
invicem nego sine p et m esse scripta, ut intelligas te aperte nihil
aliud quam simiam esse, qui auctores pro librariis in testimo-

pagina successiva »

p. 47