Valla, Lorenzo

Antidotum in Facium

et similia prope est contemnere harum rerum periculum. Et
si nonnihil fortassis ab origine sua obliquatur significatio, ut
fit in 'tracto', quod a 'traho', in 'nuto', quod a 'nuo', in 'delecto',
quod a 'deligo' venit. Sed exempla rem magis patefacient,
quibus distinguentur frequentativa a 'temno' et 'tendo', vel
potius a 'temno' et 'teneo', de quo nostra est controversia. Pli-
nius, De naturali historia, libro nono: '

In eodem genere coclee
aquatiles terrestresque exserentes se domicilio binaque ceu cor-
nua protendentes contrahentesque. Oculis carent ideoque corni-
culis pretemptant iter.' A 'tempto' hoc verbum componitur et a
'temno' venit, non a 'tendo', quia cornicula pretenduntur, non
iter. Quintilianus: '

Vestigia plura semper errantium que
non valent suspensis pretemptatisque gressibus librare corpus.'
Gressusquoque non pretenduntur, sed pedes ut faciant gressus.
Et hec de 'temno' et 'tendo'. Audi apertius de 'temno' et
'teneo'. Horum alterius compositum 'retino' facit frequentati-
vum 'retento', cuius aperta significatio est, ut apud Virgilium

pars corpore tarda retentat.
Qualis nequaquam est in illo Ovidiano

Officioque pedum nymphe contenta duorum
erigitur metuitque loqui, ne more iuvence
mugiat et timide verba intermissa retemptat.
Et iterum:

Concidit et digitis morientibus illa retemptat
fila lyre casuque fuit miserabile carmen.
Addis alia magis inepta.
«

Supter dextrum femur. 'Supter' per p enuntias, quod per
b apud veteres scribitur et apu eruditos etatis nostre,»
Quos tandem veteres? Eos ne quos superius ementitus es? At
in eorundem libris lego 'optinet', 'optutus' et similia et in mul-
tis 'suptus'. Ergo non aliter apud veteres scribitur, licet tu,

pagina successiva »

p. 49