Valla, Lorenzo

Antidotum in Facium

perseveravit: atque ita sedens telam suam, antequam detexta esset,
sanguine suo tinxit. O imperitum hominem! Miror equidem
cur et alium mingentem non induxeris. Hoccine est historiam
scribere? Hoccine est illustrissimi et maximi regis res gestas
commendare? Huiuscemodi res, presertim tam inepte, historie
immiscere?» Quid est quod verba mea derideas, quod hanc
narrationis partem contemnas? Nunquid Ferdinandum facio
texentem aut texentium interfectorem? An non etiam parvis in
historia locus? Certe, si saperes, multum hec res ad admiratio-
nem victorie facit, quod rem Ferdinandus effecit etiam hostium
opinione maiorem. Omitto infinita minutarum rerum exem-
pla inter maximas insertarum. Quantopere me derideres si, ut
facit Livius

, dicerem Gallum illum qui Romanos ad singulare
certamen provocabat, exerta lingua, pre contemptu hostis, pro-
cessisse? Ceterum nullum fuerit similius quam quod idem Li-
vius de Archimede refert in Syracusarum expugnatione: '

Et
custodibus dimissis per domos eorum qui intra presidia romana
fuerunt. Cum multa ire, multa avaritie exempla ederentur,
Archimedem proditum est in tanto tumultu, quantum capte
urbis in discursu diripientium militum ciere poterat, intentum
formis quas in pulvere descripserat ab ignaro milite quis esset
interfectum.' Non comparabo inter se opera, non excutiam
utrum verisimilius. Certe ut alia paria sint in utroque, plus illud
in nostro est quod ducis vincentis gloriam auget. Et tamen
tu, Iuvenalis

versibus a tuo Panormita depravatis, convicium
facis: «

Frange igitur calamos vigilataque prelia dele, / queque
facis dona Veneris, bone Valla, marito.» Pereque te irridere alios
decet ac Gallum illum, de quo modo dixi, decuit, vel potius
pereque ac simiam illudere nobis decet, cum aut nudatos
dentes quatit, aut rugatum rictum cum deformi cavo protendit.
Verum, quasi nolis hoc reprehensum, ut es ubique inconstans,
subiicis: «

Licuit tamen tibi et huius rei mentionem facere

pagina successiva »

p. 247