BIVIO: Biblioteca Virtuale On-Line
Varro, Marcus Terentius - De lingua latina » Hyginus Astronomicon [1535] - p. 78

Hyginus

Poeticon Astronomicon [1535]


consuetudine homines usi, quo satisfacere Prometheo viderentur, annulos lapide et fer-
ro conclusos habere coeperunt. Nonnulli etiam coronam habuisse dixerunt, ut se victo-
rem inpune peccasse diceret. Itaque homines in maxima laetitia victoresque coronas habe-
re constituerunt; id exercitationibus et conviviis perspicere licebit. Sed, opino, ad
initium causae et interitum aquilae revertamur, Hercules missus ab Eurystheo ad Hesperidum ma-
la, nescius viae, devenit ad Promethea, quem in Caucaso monte vinctum fuisse supra diximus.
A quo via demonstrata, partaque victoria ad eum iter facere contendit ut et Draconem, de
quo ante diximus, interfectum diceret, et gratiam pro benefģcio referret. Nam confestim
honorem quem potuit reddidit merenti. icona nota Qua dimissa homines instituerunt ut hostiis
immolatis iocinora consumerent in deorum altaribus, ut saturare eos per viscera visce-
ribus Promethei viderentur. Ut Eratosthenes autem de Sagicta demonstrat, hac Apollo Cy-
clopas interfecit, qui fulmen Iovis fecerunt, quo Aesculapium interfectum complures di-
xerunt. Hanc Sagictam Hyperboreo monte Apollinem defodisse. Cum autem Iu-
piter ignoverit fģlio, ipsam Sagictam vento ad Apollinem perlatam cum frugibus quae
eo tempore nascebantur. Hanc ergo ob causam inter sidera demonstratur.

De Aquila

Aquila haec est quae dicitur Ganymedem rapuisse et amanti Iovi tradidisse; hanc
etiam Iuppiter primus ex avium genere delegisse sibi existimatur. Quae sola
tradita est memoriae contra Solis orientis radios contendere valere. Itaque super
Aquarium volare videtur; hunc enim complures Ganymedem esse finxerunt. Non-
nulli etiam dixerunt Meropem quemdam fuisse, qui Coam insulam tenuerit regno, et a
filiae nomine Coon et homines ipsos a se Meropas appellaret. Hunc autem habuisse u-
xorem quamdam nomine Ethemeam, genere Nympharum procreatam. Quae cum desierit colere Dia-
nam, ab ea sagittis figi coepit. Tandem a Proserpina vivam ad inferos arreptam esse. Me-
ropem autem desiderio uxoris permotum, mortem sibi consciscere voluisse; Iunonem
autem misertam eius in Aquilam corpus eius convertisse et inter sidera constituisse ne,
si hominis effigie eum collocaret, nihilo minus memoria tenens coniugis desiderio
moereret. Aglaosthenes autem, qui Naxica scripsit, ait Iovem Cretae surreptum, Naxum de-
latum et ibi esse nutritum. Qui postquam pervenerit ad virilem aetatem et voluerit bel-
lo lacessere Titanas, sacrificanti ei aquilam auspicatam; quo auspicio usum esse et eam
inter astra conlocasse. Nonnulli etiam dixerunt Mercurium, alii autem Anapladem pul-
chritudine Veneris ductum in amorem incidisse; et cum ei copia non fģeret, animum,
ut contumelia accepta, defecisse. Iovem autem misertum eius, cumVenus in Acheloo flu-
mine corpus ablueret, misisse Aquilam, quae socium eius in Amitenea icona nota Aegyptiorum de-
latum Mercurio traderet; quem persequens Venus ad cupientem sui pervenit. Qui, copia
facta, pro benefģcio Aquilam in Mundo collocavit.

Delphin

Hic qua de causa sit inter astra collocatus, Eratosthenes ita cum caeteris dicit:
Neptunum, quo tempore voluerit Amphitriten ducere uxorem, et illa cu-
piens servare virginitatem fugerit ad Atlanta, complures eo quaesitum di-
misisse, in his et Delphina quemdam nomine. Qui pervagatus insulas, ali-
quando ad virginem pervenit eique persuasit ut nuberet Neptuno, et ipse nu-
ptias eorum administravit. Pro quo facto inter sidera Delphini effigiem collocavit. Et hoc
amplius: qui Neptuno simulacrhum faciunt, Delphinum aut in manu, aut sub pede
eius constituere videmus; quod Neptuno gratissimum esse arbitrantur. Aglaosthenes autem,
qui Naxica conscripsit, Tyrrhenos ait fuisse quosdam navicularios, qui Liberum Patrem
puerum receptum ut Naxum cum sociis suis comitibus transuectum redderent nutri-
cibus nymphis, a quibus eum nutritum et nostri in progenie deorum et complures
Graeci dixerunt. Sed ut ad propositum revertamur, navicularii, spe praedae inducti, na-
vem avertere voluerunt. Quod Liber suspicatus comites suos iubet symphonia canere;


pagina successiva »
 
p. 78