Istituto Nazionale di Studi sul Rinascimento · SIGNUM
| Posteaquam in dubium sensim vaga opinio vulgi | |
| Lapsa est, et rigido reputata examine digna, | |
| Quamtumvis Stagyrita meum, nocteisque diesque, | |
| Graecorumque cohors, Italūmque, Arabūmque sophorum | |
| Vincirent animum, concorsque familia tanta. | |
| Inde ubi, iudicium ingenio istigante, aperiri | |
| Coeperunt veri fontes, pulcherrimaque illa | |
| Emicuit rerum species, (nam me Deus altus | |
| Vertentis secli melioris non mediocrem | |
| Destinat, haud veluti media de plebe, ministrum); | |
| Atque ubi sanxerunt rationum millia, veri | |
| Conceptam speciem, facilis natura reperta, | |
| Tum demum licuit quoque posse favore mathesis, | |
| Ingenio partisque tuo rationibus uti. | |
| Ut tibi Timaei sensum placuisse libenter | |
| Accepi, Aegesiae, Nicoetae, Pithagoraeque! | |
| Iam tibi non tellus tantum media esse negatur, | |
| Quod reliqui potuere satis multo ante videre; | |
| Verum etiam annali gyro circum atria solis | |
| (Citima ceu reliqui haec septem concentrica) ferri, | |
| Dum raptim circa proprium quoque concita centrum | |
| Mundani specie motus fallitque diurni, | |
| Tantorum unde subit vultus circumque rotantum, | |
| Delirae soboles quae sunt compertae mathesis. |
, aliquanto proferres andacius,
indice 
cerca 
citazioni 
immagini 
edizioni 
confronta testi