Bodin, Jean

Colloquium Heptaplomeres. De rerum sublimium arcanis abditis

antiquitate compertum est, noxios daemones initio diei septimi, i. e. post
occasum solis diei sexti, sceleratos agitare, ab electis vero procul ar-
ceri. Sic enim interpretandum est illud cuiusdam Rabbini theologi, qui
septimo die daemones noxios ab angelis coërceri dicit, ne scilicet bonis in-
festi sint. Ex quo intelligitur, totam rerum naturam sanctissimi illius diei
vim ita sentire, ut etiam vulgari proverbio iactari soleat: nullum unquam
sabbathi diem praeteriisse, quo sol se hominibus non praebeat contuendum.
Et quidem nisi horizontis obliquitas ultra sexagesimam partem circuli magni
versus utrumque polum terris intercedentibus solis adspectum auferat, sol die
septimo clarior conspici consuevit, aut coeli spirabilis status mutari, ut
si ardentissimo calore sex diebus coelum infectum fuerit, die sabbathi nubibus
roscidis aut aquilonibus aliquo modo refrigeratur, sin perpetuis nubibus
vel nebulis caliginosum extiterit totos sex dies, sabbatho solis splendore
dies serena temperatur. Item qui morbis aut febribus continuis conflictantur,
nisi desperata salus est, die septimo mitiores sentiunt dolores. Huc etiam
pertinet Graeci illius philosophi quaestio

vetus: cur die sabbathi aër mu-
tatur? illud enim ab omni antiquitate penitus exploratum est. Mens autem
boni viri ac Deum metuentis, quae rerum coelestium contemplatione ac
laudibus divinis quasi epulis delicatissimis pascitur die sancto, et quae ho-
minem ab homine seducit, eo fit aptior ad hauriendum divinae lucis fulgorem,
quae die septimo prae caeteris copiosius affulget. Hic autem humanae
mentis in Deum raptus pretiosa mors a Davide

et osculum oris divini
appellatur a Salomone. Quid? quod Josephus antiquitatum scriptor
clarissimus tradit, fluvium sabbathicum in Syria sic appellari, quod non nisi
isto die fluere consuescat.
Toralba: Fateor equidem, diei septimi arcana valde mirabilia, mihi
fuisse hactenus incognita.
Curtius: Non dubito, quin mentis agitatio ac meditatio ingenium ve-
hementer exacuat. Concedo et illud, nihil praeclarius ab homine fieri
posse, quam Dei optimi maximi beneficia, leges, actiones, opera contemplari
et ex his Jaudes eius eruere ac praedicare. Sed cum primi illi parentes
humani generis ante legem de cultu diei septimi nullam ad contemplationis
praesidia dierum discretionem adhibuerint, non videbam, cur subtilius
rationem temporum exquirere deberemus, aut cur diem septimum quam
caeteros sanctiorem esse praedicaremus.
Fridericus: Nulla dierum distinctio est in coelo ac ne in terra
quidem ubique; est enim ultra sexagesimam magni circuli partem tanta lucis

pagina successiva »

p. 154