Agrippa von Nettesheim, Heinrich Cornelius

De occulta philosophia libri tres

est enim discipulus super magistrum; perfectus autem erit omnis
sicut magister eius. Quomodo ergo magister noster non statim evo-
lans abiit, sed sustinens definitum a Patre resurrectionis suae tem-
pus, quod et per Ionam manifestum est, post triduum resurgens
adsumptus est; sic et nos sustinere debemus definitum a Deo resur-
rectionis nostrae tempus praeannunciatum a prophetis et sic resur-
gentes assumi, quotquot Dominus hoc honore dignos habuerit".
Accedit istis etiam Lactantius Firmianus in eo Divinarum Institutio-
num libro, cui titulus De divino praemio, inquiens:

"Nec quisquam
putet animas post mortem protinus iudicari; nam omnes in una
communique custodia detinentur, donec tempus adveniat quo maxi-
mus iudex meritorum faciat examen: tunc quorum fuerit probata
iustitia, hi praemium immortalitatis accipient; quorum autem pec-
cata et scelera detecta non resurgent, sed cum impiis recondentur in
easdem tenebras ad certa supplicia destinati". In eadem sententia
sunt Augustinus et Ambrosius, quorum ille in Enchiridio suo inquit:

"Tempus, quod inter hominis mortem et ultimam resurrectionem
interpositum est, animas abditis receptaculis continet, sicut quaeque
digna est requie vel aerumna pro eo quod sortita est in carne dum
viveret". Ambrosius vero in libro De bono mortis ait:

"Scriptura
Esdrae habitacula animarum promptuaria nuncupavit, quae occur-
rens querelae humanae, eo quod iusti qui praecesserunt videantur
usque ad iudicii diem, per plurimum scilicet temporis debita sibi
remuneratione fraudari, mirabiliter ait coronae esse similem iudicii
diem; coronae enim dies expectatur ab omnibus ut intra eum diem
et victi erubescant et victores palmam adipiscantur victoriae. Ergo
dum expectatur plenitudo temporis, expectant animae remuneratio-
nem debitam: alias manet poena, alias gloria". Et in eodem capitulo
vocat infernum locum qui non videtur, quem petunt animae de cor-
poribus liberatae. Et in libro secundo De Cain et Abel:

"Solvitur —
inquit — a corpore anima et post finem vitae huius adhuc tamen
futuri iudicii ambigua suspenditur". Adstipulatur illis illud evan-
gelicum de extremo iudicio, dicente Christo apud Matthaeum:

"Multi dicent mihi in illa die: 'Domine, Domine, nonne in nomine

pagina successiva »

p. 533