Agrippa von Nettesheim, Heinrich Cornelius

De occulta philosophia libri tres

medio tua, corniger Hammon,
Unda die gelida est ortuque obituque calescit.
Admotis Athamantis aquis accendere lignum
Narratur, minimos cum Luna recessit in orbes.
Flumen habent Cicones, quod potum saxea reddit
Viscera, quod tactis inducit marmora rebus.
Crathis et hinc Sybaris, vestris conterminus oris,
Electro similes faciunt auroque capillos.
Quodque magis mirum, sunt qui non corpora tantum
Verum animos etiam valeant mutare liquores.
Cui non audita est obscoenae Salmacis unda
Aethiopesque lacus quos, si quis faucibus hausit,
Aut furit aut patitur mirum gravitate soporem?
Clitorio quicunque sitim de fonte levavit
Vina fugit gaudetque meris abstemius undis.
Hinc fluit effectu dispar Lyncaestius amnis,
Quem quicunque parum moderato gutture traxit,
Haud aliter titubat, quam si mera vina bibisset.
Est lacus Arcadiae (Pheneum dixere priores)
Ambiguis suspectus aquis, quas nocte timeto:
Nocte nocent potae, sine noxa luce bibuntur.
Refert praeterea Iosephus

fluminis cuiusdam inter Arceam et
Raphaneam, Syriae urbes, admirabilem naturam; quod, cum pleno
deferatur alveo per integrum sabbathum, mox ceu obturatis fonti-
bus deficiens per sex integros dies siccum alvei sui praebet transi-
tum, rursusque septimo die ignotis naturae causis ad priorem redit
aquarum abundantiam; quamobrem incolae illud Sabbathaeum
nuncuparunt ob sacrum Iudaeis septimum diem. Testaturque nobis
Evangelium

de piscina probatica, in quam post commotam ab
angelo aquam qui prior in illam descendisset a quacunque aegritu-
dine liberabatur. Eadem vis atque potestas fuisse legitur fonti Ioni-
dum Nympharum, qui in Eliorum agro apud Heraclaeam pagum
iuxta Cytheron fluvium extabat: in quem qui aegroto corpore
descendisset, abacto omni corporis vitio, sanus et integer inde ex-
iret. Narrat Pausanias

esse in Lycaeo, Arcadiae monte, fontem qui

pagina successiva »

p. 95