Ficino, Marsilio

Commentaria in Philebum Platonis De summo bono

[Primus Liber]	p. 71
Quod sit aliquis finis omnium actionum. Cap. I	p. 73
Quod sit finis omnium actionum ultimus. Cap. II	p. 81
Finis omnium actionum est bonum. Cap. III	p. 87
Quid bonum, quodve supra corpus anima, super animam intellectus, super hunc est ipsum unum atque bonum. Cap. IV.	p. 89
Unum idem est atque bonum, atque omnium est principium. Cap. V.	p. 103
In quo consistat humanum bonum et de comparatione voluptatis cum sapientia inter se et ad ipsum bonum. Cap. VI.	p. 111
Prooemium libri in quo subiectum proponitur. Item de sapientia, voluptate, bonis. Cap. VII.	p. 115
Distinctio bonorum. Quomodo sapientia conferat ad felicitatem, de scientia boni, quod sit omnis virtus efficiatque beatos. Cap. VIII	p. 121
In quo consistat humana felicitas, scilicet in fruitione Dei; et de subiecto libri. Cap. IX.	p. 127
Dispositio verborum textus et de vita felici et Venere et reverentia deorum. Cap. X.	p. 131
De Venere atque diis; de nominibus deorum et reverentia circa illa. Cap. XI.	p. 135
Esse vivam in nominibus virtutem praesertim divinis. Cap. XII	p. 143
Utrum feticitas sit in voluptate an scientia aut potius in quodam tertio. Item de genere speciebusque, tum voluptatis tum scientiae. Cap. XIII.	p. 145
Voluptates inter se dissimiles sunt, alioquin sequentur impossibilia. Item de differentia specierum sub genere. Cap. XIV.	p. 157
De mente et veritate et mentis immortalitate. Item unde sit virtus ad dividendum atque uniendum. Cap. XV.	p. 165
Quomodo unum derivetur in multa atque multa colligantur in unum. Item de dialectica divisione, compositione, definitione et de ideis. Cap. XVI	p. 171
Tria circa ideas dubia et confirmatio idearum. Cap. XVII	p. 177
De ideis et de formis veris atque non veris. Cap. XVIII.	p. 181
Confirmatio superiorum, et quod super formas non veras sunt verae formae, id est, ideae. Cap. XVIIII	p. 191
Confirmatio superiorum; et de naturali veritate formarum universalium. Cap. XX	p. 199
Confirmatio superiorum et de prima mente. Cap. XXI	p. 205
Confirmatio superiorum et quomodo ideae se habent ad Deum atque ad inferiora. Cap. XXIII	p. 209
Qua cautione dialecticen aggredi debeamus et qua ratione dividere unum in multa vel solvere multa in unum. Cap. XXIII.	p. 215
Quomodo se habeat definitio ad demonstrationem. Item de resolutione, divisione, compositione. Cap. XXIIII.	p. 225
De arte divisionis et unionis et qua observatione tractanda. Cap. XXV.	p. 231
Quomodo Deus mentes illuminet et quomodo Prometheus divinum lumen coelitus in nos traiecit, in quo consistit ars dividendi, uniendi, demonstrandi. Cap. XXVI.	p. 239
Omnia praeter primum ex uno et multitudine componuntur. Item species sunt finitae. Cap. XXVII.	p. 249
De divinitate et recto usu artis dividendi et uniendi. Cap. XXVIII.	p. 261
Ab uno in multitudinem infinitam at vicissim ab hac ad unum per multitudinem finitam est procedendum. Cap. XXIX.	p. 271
Quod bonum sit ente atque mente superius. Quodve ipsius boni conditio est ut sit perfectum, sufficiens, expetendum. Cap. XXX.	p. 283
Quomodo ipsum bonum sit admirandum, amandum, iucundum; et quid potissimum in unoquoque sit uniuscuiusque bonum. Cap. XXXI.	p. 299
Neque voluptas, neque sapientia est ipsum bonum. Cap. XXXII.	p. 315
Ipsum bonum est mente superius. Neque sapientia neque voluptas est summum bonum, sed potius commune quiddam. Potissimum vero superius aliquid, cui tamen sapientia est cognatior quam voluptas. Cap. XXXIII.	p. 333
Finis ultimus unum aliquid et simplex esse debet, et quomodo ponatur in composito quodam ex intelligentia et voluptate, et quae conditiones compositum hoc beatum faciant. Item qua ratione intelligentia superet voluptatem. Cap. XXXIIII.	p. 347
Quomodo ad felicem sapientiae voluptatisque mixturam tria necessaria sint: veritas, commensuratio, pulchritudo. Cap. XXXV.	p. 355
Quomodo Deus appellatur mensura, moderans, opportunum. Cap. XXXVI.	p. 359
Felicitas pertinere videtur ad sapientiam potius quam ad voluptatem et intellectu magis accipi quam voluntate. Cap. XXXVII.	p. 369
Secundus Liber	p. 385
De uno rerum principio et quomodo post ipsum omnia ex infinito quodam ac termino componuntur atque de primis rerum generibus. Cap. I.	p. 385
Firmatio superiorum. Gradus principiorum elementorumque entis. Cap. II.	p. 403
Quae conditiones competant omnibus ratione infiniti et quae ratione termini. Cap. III.	p. 409
Iterum quomodo sub Deo est infinitum atque terminus inde dependens et quomodo duo haec invicem misceantur. Cap. IV.	p. 415
Annotationum Reliquiae	p. 425
De intelligentia et voluptate eorumque mixtura.	p. 425
Quod neque intelligentia neque voluptas est finis, minime vero voluptas.	p. 427
Quomodo essentia componatur ex uno, multitudine, termino, infinito. Item de generibus entis.	p. 431
Quomodo dialecticae officium artificiumque sit Dei munus divinitatemque imitetur.	p. 433