Ficino, Marsilio

De raptu Pauli

Dialogus inter Paulum et animam quod ad Deum non ascenditur sine Deo; et de fide, spe, charitate.	p. 932
Curru fidei, spei, charitatis septies in tertium ascenditur caelum. Primo quidem per virtutes civiles, purgatorias animique purgati.	p. 936
Secundo in caelum itur tertium per regionem planetarum, per caelum stelliferum, per christallinum.	p. 936
Tertio tertium caelum scanditur per mundum visibilem, per mundum phantasticum, per mundum intelligibilem.	p. 938
Quarto tertium caelum petitur per spiritus irrationales, rationales, intellectuales.	p. 938
Quinto ad tertium transitur caelum per tres angelicas hierarchias.	p. 940
Tenebrae lucidae, lux tenebrosa, lux mera. Novem angelorum chori.	p. 940
Dei lumen in ardore empyrei caeli refulget.	p. 942
Sexto in tertium confugitur caelum per tres Trinitatis personas.	p. 942
Septem circa animam septenarii.	p. 946
Septimo, mens tertium caelum attingit, dum considerat Deum in creaturis, creaturas in Deo, Deum in seipso.	p. 946
Trinitas Creatoris in novem creaturarum trinitatibus reperitur.	p. 946
Definitio et divinitas animi.	p. 948
Quod res creatae in creatore reperiuntur per rationes ideasque divinas.	p. 948
Sicut cunctae naturales formae in una materia, sic cunctae earum rationes in uno artifice congregantur.	p. 948
Deus est infinita vitarum vita lumenque luminum.	p. 950
Mens reperiit aeternitatem suam in rationum idearumque aeternitate.	p. 950
Immortalitatis fiducia accepta ex gradibus contemplationis quattuor.	p. 952
Gradus quattuor.	p. 952
Immortalitas animi ex proportione ad immortalia.	p. 954
Mens Deum in seipso videt ob nimium splendorem omnino videri non posse.	p. 956
Rectius de Deo loquimur negando et referendo quam affirmando.	p. 956
Anima, beata contenta est hoc ipso, quod bonum suum incomprehensibile sit, neque esset contenta si comprehensibile esset.	p. 958
Voluntas Deo fruitur magis quam intellectus.	p. 958
Mens immortalitatem suam metitur in obiecto suo quod est sine mensura.	p. 960
Caeleste lumen lumine coelesti perspicitur supercaeleste supercaelesti.	p. 960
Anima immortalitatem suam videt, quando videt radium intelligentiae infundi sibi a Deo atque in Deum reflecti.	p. 962
Mens est Dei speculum.	p. 964
Corpora sunt umbrae Dei, animae vero Dei imagines immortales.	p. 964
Mens quia est divini vultus imago, Deum semper suspicere debet.	p. 966
Deus est ipsum gaudium. Per ipsum dumtaxat gaudemus, ipso solo beate gaudemus.	p. 968