[Tomo I] |
p. 1 |
Marsilii Ficini Florentini prohemium in Platonicam Theologiam de animorum immortalitate ad Laurentium Medicem virum Magnanimum |
p. 1 |
Liber Primus |
p. 4 |
Caput I. Si animus non esset immortalis, nullum animal esset infelicius homine |
p. 4 |
Caput II. Corpus natura sua nihil agit |
p. 6 |
Caput III. Extat forma individua supra formam divisam in corpore, id est anima |
p. 10 |
Caput IV. Anima rationalis per substantiam immobilis est; per operationem est mobilis; per virtutem est partim immobilis, partim mobilis |
p. 22 |
Caput V. Super animam mobilem est immobilis angelus |
p. 24 |
Caput VI. Super angelum est Deus, quoniam anima est mobilis multitudo, angelus multitudo immobilis, deus immobilis unitas |
p. 33 |
Liber Secundus |
p. 39 |
Caput I. Unitas, veritas, bonitas idem sunt, et super ea nihil est |
p. 39 |
Caput II. Non sunt dii plures inter se aequales |
p. 41 |
Caput III. Non sunt dii plures, alius super alium sine fine |
p. 46 |
Caput IV. Dei virtus est infinita |
p. 48 |
Caput V. Deus est semper |
p. 50 |
Caput VI. Deus est ubique |
p. 51 |
Caput VII. Deus omnia agit et servat, et in omnibus omnia operatur |
p. 57 |
Caput VIII. Deus agit per suum esse quicquid agit |
p. 63 |
Caput IX. Deus intelligit seipsum primo, ac etiam singula |
p. 64 |
Caput X. Deus intelligit infinita |
p. 69 |
Caput XI. Deus voluntatem habet, perque illam extra se efficit omnia |
p. 71 |
Caput XII. Voluntas Dei necessaria simul et libera est, et agit libere |
p. 78 |
Caput XIII. Deus amat et providet |
p. 84 |
Liber Tertius |
p. 94 |
Caput I. Descensus per quinque gradus fit, per quos est factus ascensus. Qui gradus invicem congrue comparantur |
p. 94 |
Caput II. Anima est medius rerum gradus atque omnes gradus tam superiores quam inferiores connectit in unum, dum ipsa et ad superos ascendit et descendit ad inferos |
p. 103 |
Liber Quartus |
p. 110 |
Caput I. Tres sunt animarum rationalium gradus. In primo est anima mundi, in secundo animae sphaerarum, in tertio animae animalium quae in sphaeris singulis continentur |
p. 110 |
Caput II. Animae sphaerarum movent sphaeras per legem fatalem, et movent in circulum, quia ipsae sunt circuli |
p. 132 |
Liber Quintus |
p. 140 |
Caput I. Omnis rationalis anima est immortalis. Prima ratio. Quia per se movetur et in circulum |
p. 140 |
Caput II. Secunda ratio. Quia stat per substantiam |
p. 141 |
Caput III. Tertia ratio. Quia haeret divinis |
p. 142 |
Caput IV. Quarta ratio. Quia materiae dominatur |
p. 142 |
Caput V. Quinta ratio. Quia est a materia libera |
p. 147 |
Caput VI. Sexta ratio. Quia est individua |
p. 150 |
Caput VII. Septima ratio. Quia esse suum habet in sua essentia |
p. 151 |
Caput VIII. Octava ratio. Quia esse proprium habet et numquam a sua forma discedit |
p. 153 |
Caput IX. Nona ratio. Quia sibi per se convenit esse |
p. 157 |
Caput X. Decima ratio. Quia per se refertur ad Deum |
p. 160 |
Caput XI. Undecima ratio. Quia non componitur ex aliqua potentia in quam possit resolvi |
p. 162 |
Caput XII. Duodecima ratio. Quia non habet in se potentiam ad non esse |
p. 165 |
Caput XIII. Decimatertia ratio. Quia esse a Deo accipit sine medio |
p. 169 |
Caput XIV. Quartadecima ratio. Quia est per se vita |
p. 175 |
Caput XV. Quintadecima ratio. Quia vita est praestantior corpore |
p. 180 |
Liber Sextus |
p. 189 |
Caput I. Reductio opinionum de anima in quinque capita |
p. 189 |
Caput II. Plebei philosophi non ratione aliqua persuasi, sed prava decepti consuetudine corporalem animam posuerunt |
p. 191 |
Caput III. Anima non est corpus aut forma divisa in corpore, ut ostenditur per virtutem animae naturalem |
p. 204 |
Caput IV. Prima ratio. Quia anima est principium nutriendi et quomodocumque aliter operandi |
p. 205 |
Caput V. Secunda ratio. Neque corpus animatum est anima neque inanimatum |
p. 206 |
Caput VI. Tertia ratio. Neque crassum corpus est, neque subtile |
p. 208 |
Caput VII. Quarta ratio. Corpus ex materia et forma componitur |
p. 209 |
Caput VIII. Quinta ratio. Corpus natura sua dispersum est |
p. 211 |
Caput IX. Sexta ratio. Duo corpora non sunt in eodem loco |
p. 212 |
Caput X. Septima ratio. Corpus non est simul totum in pluribus |
p. 214 |
Caput XI. Octava ratio. Anima est vita aut fons vitae |
p. 215 |
Caput XII. Nona ratio. Corpus seipsunt non movet |
p. 217 |
Caput XIII. Decima ratio. Anima non crescit ad corporis huius augmentum |
p. 225 |
Liber Septimus |
p. 229 |
Caput I. Anima non est corpus aut forma divisa in corpore, aut talis formae punctum aliquod, sed est forma in qualibet parte corporis tota, ut ostenditur per potentiam sentiendi. Prima ratio. Corpus non capit imagines aptas ad sensum |
p. 229 |
Caput II. Secunda ratio. Oportet quinque sensus ad unum centrum conduci |
p. 231 |
Caput III. Tertia ratio. Quo angustior sensus est eo est perspicacior |
p. 233 |
Caput IV. Quarta ratio. Si sensus dividuus sit, in eo imago sensibilis dividetur |
p. 234 |
Caput V. Quinta ratio. Anima sentit ubique tota |
p. 236 |
Caput VI. Sexta ratio. Anima non necessario patitur sentiendo |
p. 240 |
Caput VII. Septima ratio. Rationes propriae per naturalem et sensitivam animae vim, quod anima non sit forma dividua, quia qualitatis opus unum est |
p. 242 |
Caput VIII. Octava ratio. Complexio agit per vim qualitatum |
p. 243 |
Caput IX. Nona ratio. Complexio est accidentalis forma |
p. 244 |
Caput X. Decima ratio. Harmonia complexionis nihil agit in corpus |
p. 245 |
Caput XI. Undecima ratio. In omni corpore composito est harmonia |
p. 246 |
Caput XII. Duodecima ratio. Harmonia intelligitur aut compositio ipsa membrorum, aut aliqua compositionis ratio |
p. 247 |
Caput XIII. Decimatertia ratio. Harmonia humorum nihil capit absque materia |
p. 248 |
Caput XIV. Decimaquarta ratio. Quae magis concinit, magis est harmonia |
p. 249 |
Caput XV. Decimaquinta ratio. Harmonia nihil admittit dissonum |
p. 250 |
Liber Octavus |
p. 251 |
Caput I. Anima est forma individua ubique tota, et nullam trahit originem a materia, ideoque immortalis est, ut ostenditur per intelligendi virtutem. Prima ratio. Animus per quatuor gradus ascendit ad spiritum |
p. 251 |
Caput II. Secunda ratio. Anima alitur veritate |
p. 256 |
Caput III. Tertia ratio. Virtus animae, quia indivisibilis est, corporis qualitas esse nequit |
p. 262 |
Caput IV. Quarta ratio. Species conceptioque intelligibilis suscipi non potest a corpore |
p. 266 |
Caput V. Quinta ratio. Si mens est corpus tangendo intelligit et currendo |
p. 277 |
Caput VI. Sexta ratio. Intellectus accipit secundum se totum quicquid capit; quod non faciet, si fuerit corporalis |
p. 279 |
Caput VII. Septima ratio. Intellectus accipiendo rerum formas non amittit suam, corpora contra |
p. 280 |
Caput VIII. Octava ratio. Forma est in mente universalis: talis in corpore esse non potest |
p. 281 |
Caput IX. Nona ratio. Mentes se invicem complectuntur; corpora nequaquam |
p. 282 |
Caput X. Decima ratio. Mens per omnia corpora operatur, et supra corpora |
p. 283 |
Caput XI. Undecima ratio. Mens statu proficit, corpus motu |
p. 286 |
Caput XII. Duodecima ratio. Quae in materia sunt contraria non sunt in mente contraria |
p. 286 |
Caput XIII. Decimatertia ratio. Mens accipiendo formas non mutatur |
p. 287 |
Caput XIV. Decimaquarta ratio. Operatio corporis tendit ad rem compositam; mentis ad simplicia |
p. 289 |
Caput XV. Decimaquinta ratio. Actio mentis finitur in actione, actio corporis in corpore |
p. 290 |
Caput XVI. Decimasexta ratio. Forma corporalis non habet vim infinitam, mens habet |
p. 294 |
[Tomo II] |
p. 299 |
Liber Nonus |
p. 299 |
Caput I. Probatur per rationalem virtutem, animam non modo esse formam individuam, verumetiam a corpore non pendere ut evidentius immortalitas demonstretur. Prima ratio. Quia mens reflectitur in seipsam |
p. 299 |
Caput II. Secunda ratio. Mens quo magis separatur a corpore, eo melius se habet |
p. 301 |
Caput III. Tertia ratio. Mens repugnat corpori |
p. 303 |
Caput IV. Quarta ratio. Anima libere operatur |
p. 309 |
Caput V. Quinta ratio. Mens absque corpore operatur |
p. 321 |
Caput VI. Sexta ratio. Anima convenit partim cum divinis, partim vero cum brutis |
p. 335 |
Caput VII. Obiectio Epicureorum et responsio. De rerum temperatione |
p. 338 |
Liber Decimus |
p. 342 |
Caput I. Prima ratio. Sicut ultimum in ordine corporum est incorruptibile, sic et ultimum in ordine mentium |
p. 342 |
Caput II. Obiectio Epicuri et responsio. De rerum serie |
p. 345 |
Caput III. Secunda ratio. Sicut in rebus naturalibus fit resolutio ad primam materiam immortalem, sic ad formam ultimam immortalem |
p. 353 |
Caput IV. Obiectio Epicuri et responsio. De formis Deo simillimis |
p. 359 |
Caput V. Responsio planior de formarum gradibus |
p. 362 |
Caput VI. Obiectio Lucretii et responsio. Quod mens potest absque corpore operari |
p. 367 |
Caput VII. Obiectio Epicuri et responsio. Quod Deus non facit mentem nisi ex seipso et per seipsum |
p. 371 |
Caput VIII. Obiectio Panaetii et responsio. Quod anima sine medio est ex Deo |
p. 374 |
Caput IX. Tertia ratio. Quale est obiectum, talis est potentia |
p. 380 |
Liber Undecimus |
p. 382 |
Caput I. Prima ratio. Mens unitur obiecto perpetuo et species suscipit absolutas rationesque sempiternas |
p. 382 |
Caput II. Obiectio Epicureorum et responsio. De unione mentis cum speciebus absolutis et rationibus sempiternis |
p. 384 |
Caput III. Obiectio Epicuri et responsio. Quod species innatae sunt menti |
p. 388 |
Caput IV. Confirmatio superiorum atque insuper de ideis |
p. 401 |
Caput V. Confirmatio superiorum per signa |
p. 417 |
Caput VI. Ratio secunda. Mens est subiectum veritatis aeternae |
p. 425 |
Caput VII. Obiectio Scepticorum et responsio. Quod aliquid certum sciatur |
p. 436 |
Caput VIII. Obiectio Peripateticorum et responsio. Quod veritas animum familiariter habitat |
p. 438 |
Liber Duodecimus |
p. 441 |
Caput I. Rationes multae et signa. Quod mens humana intelligendo mente divina formatur |
p. 441 |
Caput II. Quaestio prima. De ascensu ad Deum, quomodo mens in divinam elevatur ideam |
p. 449 |
Caput III. Quaestio secunda. Quam ob causam in eo statu Deum nos videre nequaquam animadvertimus |
p. 451 |
Caput IV. Quaestio tertia. Quo pacto Deus nobis intelligentiam infundit assidue |
p. 457 |
Caput V. Confirmatio superioris rationis. Prima, per visum |
p. 465 |
Caput VI. Secunda confirmatio. Per auditum secundum Augustinum |
p. 472 |
Caput VII. Tertia confirmatio. Per mentem secundum Augustinum |
p. 478 |
Liber Tertiusdecismus |
p. 487 |
Caput I. Quantum anima corpori dominatur, a multis ostenditur signis, ac primum ab affectibus phantasiae |
p. 487 |
Caput II. Signum secundum. Ab affectibus rationis. De Philosophis |
p. 492 |
De Philosophis |
p. 492 |
De Poetis |
p. 494 |
De Sacerdotibus |
p. 495 |
De Fatidicis et Prophetis |
p. 496 |
Septem vacationis genera |
p. 505 |
Caput III. Tertium signum. Ab artium et gubernationis industria |
p. 514 |
Caput IV. Quartum signum. Ab effectu miraculorum |
p. 520 |
Caput V. Quaestiones sex de miraculis et solutiones |
p. 532 |
Liber Quartusdecismus |
p. 537 |
Caput I. Quod anima nitatur Deus fieri, ostendimus signis duodecim secundum duodecim Dei dotes |
p. 537 |
Caput II. Quintum immortalitatis signum ab eo quod anima petit primum verum et primum bonum |
p. 541 |
Caput III. Sextum signum. Quia animus conatur omnia fieri |
p. 547 |
Caput IV. Septimum signum et octavum. Quoniam animus conatur facere omnia atque item omnia superare |
p. 551 |
Caput V. Nonum signum et decimum. Quod homo affectat ubique esse atque item esse semper |
p. 552 |
Caput VI. Signum XI, XII, XIII, XIV: Quod cupimus quatuor Dei virtutes assequi |
p. 557 |
Caput VII. Decimumquintum signum: Quod animus summam expetit opulentiam et voluptatem |
p. 560 |
Caput VIII. Decimumsextum signum: Quod colimus nos ipsos ac Deum |
p. 564 |
Caput IX. Religionem esse humani generi maxime omnium propriam et veridicam |
p. 570 |
Caput X. Tres obiectiones Lucretianorum et solutiones |
p. 574 |
[Tomo III] |
p. 588 |
Liber Quintus decimus |
p. 588 |
Caput I. Sequuntur quaestiones quinque de anima. Prima: Utrum sit unus cunctorum hominum intellectus? Quod non |
p. 588 |
Caput II. Confutatio Averrois. Quod mens sit forma corporis, patet primum ex ordine naturae |
p. 596 |
Caput III. Quomodo mens propinquat corpori |
p. 608 |
Caput IV. Quomodo mens adsit corpori |
p. 609 |
Caput V. Quomodo mens insit corpori |
p. 613 |
Caput VI. Quod mens sit forma corporis, patet ex opinionibus actionibusque humanis. Ratio prima. Quia homo est animal rationale |
p. 618 |
Caput VII. Ratio secunda. Quia homo intelligit |
p. 620 |
Caput VIII. Ratio tertia. Quia homo libere seipsum movet |
p. 627 |
Caput IX. Ratio quarta. Quia vires animae se vicissim tum impediunt, tum movent |
p. 631 |
Caput X. Quinta ratio. Quia separata mens non indiget phantasia |
p. 634 |
Caput XI. Ratio sexta. Quia intellectus uterque est virtus in anima |
p. 639 |
Caput XII. Solutio rationum averroicarum de mente separata |
p. 645 |
Caput XIII. Solutio rationum averroicarum. De mente unica |
p. 651 |
Caput XIV. Signa quod non sit mens una tantum |
p. 656 |
Caput XV. Rationes, quod non sit mens una. Prima. Quia septem inde contingunt superflua |
p. 658 |
Caput XVI. Secunda. Quia mens species servat ac iamdiu plena omnium debet esse |
p. 660 |
Caput XVII. Tertia. Quia quotiens duo rem eamdem intelligunt, totiens omnino sequuntur absurda |
p. 668 |
Caput XVIII. Quarta. Quia vel eadem esset multorum hominum scientia, vel superfluae qualitates in eodem |
p. 675 |
Caput XIX. Quinta ratio. Quia contradictoria in eodem essent |
p. 679 |
Liber Sextus decimus |
p. 685 |
Caput I. Sequitur secunda quaestio. Cur animi terrenis corporibus sint inclusi? |
p. 685 |
Caput II. Ratio secunda. Ut formae singulares cum universalibus formis concilientur |
p. 696 |
Caput III. Ratio tertia. Ut tam radius divinus quam eius formulae reflectantur in Deum |
p. 697 |
Caput IV. Quarta ratio. Ut anima fiat beatior |
p. 699 |
Caput V. Quinta ratio. Ut vires animae inferiores ad effectum progrediantur |
p. 700 |
Caput VI. Ratio sexta. Ut mundus ornetur, colatur Deus |
p. 705 |
Caput VII. Tertia quaestio. Quam ob causare animi, si divini sunt, perturbationibus afficiuntur? |
p. 711 |
Caput VIII. Quarta quaestio. Quare animi a corporibus inviti discedunt |
p. 722 |
Liber Septimus decimus |
p. 728 |
Caput I. Quinta quaestio. Qualis sit animae status antequam ad corpus accedat; qualis etiam post discessum |
p. 728 |
Caput II. Expositio Platonis de anima secundum duas Academias ultimas. De compositione animae |
p. 729 |
Caput III. Species et circuitus animarum secundum duas similiter Academias ultimas |
p. 738 |
Caput IV. Quod Plato rectius exponatur more Academiarum quatuor praecedentium, praesertim primae et quartae |
p. 745 |
Liber Duodevicesimus |
p. 755 |
Caput I. Quod Plato non prohibet fidem adhibere theologiae Hebraeorum, Christianorum Arabumque communi, scilicet mundum fuisse creatum |
p. 755 |
Caput II. Angelos et animos non semper fuisse |
p. 763 |
Caput III. Animae creantur quotidie |
p. 765 |
Caput IV. Unde anima descendit in corpus? |
p. 772 |
Caput V. Qua parte caeli animae creantur quave descendunt |
p. 776 |
Caput VI. Quando infunditur anima corpori et quo, dum in corpore vivit, ducitur? |
p. 778 |
Caput VII. Qua parte corporis anima ingreditur, qua egreditur et quo duce progreditur? |
p. 779 |
Caput VIII |
p. 780 |
1. De statu animae purae, praecipue secundum Platonicos |
p. 780 |
2. Novem gradus in patria |
p. 787 |
3. De statu animae purae, praecipue secundum Christianos theologos |
p. 789 |
4. Quo pacto mens Deo coniungitur |
p. 791 |
5. Omnes mentium species possunt coniungi Deo |
p. 793 |
6. Diversi in patria gradus et quod omnes omnia creata vident |
p. 795 |
7. Status animae apud Deum immobilis |
p. 797 |
8. Singuli in Deo contenti |
p. 799 |
Caput IX. De corporibus beatorum |
p. 800 |
Caput X |
p. 807 |
1. Status animae impurae |
p. 807 |
2. De medio animorum statu, praecipue secundum Philosophos |
p. 818 |
Conclusio |
p. 823 |