Machiavelli, Niccolò

Il Principe

Nicolaus Maclavellus ad Magnificum Laurentium Medicem	p. 3
I. Quot sint genera principatum et quibus modis acquirantur	p. 5
II. De principatibus hereditariis	p. 6
III. De principatibus mixtis	p. 7
IV. Cur Darii regnum quod Alexander occupaverat a successoribus suis post Alexandri mortem non defecit	p. 19
V. Quomodo adminisrandae sunt civitates vel principatus, qui antequam occuparentur sui legibus vivebant	p. 23
VI. De principatibus novis qui armis propriis et virtute acquiruntur.	p. 25
VII. De principatibus novis, qui alienis armis et fortuna acquiruntur	p. 30
VIII. De his qui per scelera ad principatum pervenere	p. 41
IX. De principatu civili	p. 46
X. Quomodo omnium principatuum vires perpendi debeant	p. 51
XI. De principatibus ecclesiasticis	p. 53
XII. Quot sint genera militiae et de mercenariis militibus	p. 58
XIII. De militibus auxiliariis, mixtis et propriis	p. 66
XIV. Quod principem deceat circa militiam	p. 71
XV. De his rebus quibus homines et praesertim principes laudantur aut vituperantur	p. 74
XVI. De liberalitate et parsimonia	p. 76
XVII. De crudelitate et pietate, et an sit melius amari quam timeri, vel e contra	p. 79
XVIII. Quomodo fides a principibus sit servanda	p. 84
XIX. De contemptu et odio fugiendo	p. 88
XX. An arces et multa alia quae cotidie a pricipibus fiunt utilia an inutilia sint	p. 102
XXI. Quod principem deceat ut egregius habeatur	p. 108
XXII. De his quos a secretis principes habent	p. 114
XIII. Quomodo adulatores sint fugiendi	p. 116
XXIV. Cur Italiae principes regnum amiserunt	p. 118
XXV. Quantum fortuna in rebus humanis possit, et quomodo illi sit occurrendum	p. 120
XXVI. Exhortatio ad capessendam Italiam in libertatemque a barbaris vindicandam	p. 125