Telesio, Bernardino

Liber de iride

Quae Iridi evenire videntur Aristoteli. Cap. I.	p. 1
Quae, ut Iridem reflexione fieri declaret, sumit Aristoteles. Cap. II.	p. 1
Quomodo Iris Aristoteli fiat, et aspectus a nube ad Solem reflexionem omnino esse Iridem. Cap. III.	p. 2
Quae Iridis colorum differentiam explicaturus supponit Aristoteles. Cap. IV.	p. 3
Cur tres tantum colires in Iride apparere, eoque ii quo spectantur ordine Aristoteli videtur. Cap. V.	p. 3
Flavus color in Iride non ut reliqui ex reflexione, sed ex punicei viridisque iuxta se collocatione apparere Aristoteli videtur. Cap. VI.	p. 4
Quam ob causam exterioris Iridis colores languidiores Aristoteli appareant et contrario ordine positi. Cap. VII.	p. 5
Iridem a reflexa fieri luce recte Aristoteli visam. Cap. VIII.	p. 6
Perperam Aristoteles Iridis colores ternario numero terminari, et flavum non reflexione, sed punicei viridisque iuxta se collocatione apparere statuit. Cap. IX.	p. 8
Non recte causam Aristoteli explicatam fuisse, cur simplicis Iridis colores quo spectantur ordine locati sint. Cap. X.	p. 10
Incusandus itidem videri potest Aristoteles causam cur spatium, quod inter utramque Iridem est, album appareat, nihil inquirens. Cap. XI.	p. 12
Cur circularem fieri Iridem necessarium Aristoteli videtur. Cap. XII.	p. 15
Non recte circularis Iridis figurae. Cap. XIII.	p. 17
Variae Peripateticorum sententiae. Cap. XIIII.	p. 19
Peripateticorum nullus recte causam explicat, cur ubi semicirculo minor apparet Iris, maioris circuli portio videatur. Cap. XV.	p. 21
Lucem ad nubes delatam relucere ab iis. Cap. XVI.	p. 23
Quid sit Iris, et quali in nube et a quali fiat luce. Cap. XVII.	p. 25
Dicta a luce Iridem fieri utriusque eius at duplicis magis colorum ordo et vigor declarat. Cap. XVIII.	p. 26
A qua Solis parte simplex fit Iris, et cur quo spectatur colorum ordine. Cap. XIX.	p. 28
Cur quae a luna fit Iris plena ea et oriente tantum vel occidente et languidioribus coloribus. Cap. XX.	p. 29
Cur circularis fit Iridis figura. Cap. XXI.	p. 30