A quot qualibusque principiis, et quibus in visceribus collocatis, et quomodo et quae singulis operantibus homo gubernari. Caput I. |
p. 1 |
Principium, quod cordi et quod iecinori inest. Cap. II. |
p. 3 |
Principium cerebro inexistens ab eo, quod cordi inest. Caput III. |
p. 4 |
Nec nervis nec arteriis a propriis principiis substantiae portionem immitti, sed facultatem tantum praeberi. Caput IV. |
p. 6 |
Ratiocinalis irascibilisque et appetitoriae substantiam non spiritum in ventriculis contentum. Caput V. |
p. 7 |
Nec cerebri temperiem nec substantiam aliam, in cerebro inhabitantem, cuius vel cerebrum vel spiritus organum sit. Caput VI. |
p. 8 |
Rationem, quae spiritum, in ventriculis contentum, animae substantiam non esse declaravit Galeno, inanem esse. Caput VII. |
p. 11 |
Sentiendi seseque commovendi facultatem partibus nervi Galeno afferunt, non substantiae portione, sed facultate tantum a principio indita. Caput VIII. |
p. 12 |
Rationes, quae spiritum nervis non inesse persuasere Galenum, inanes esse. Caput IX. |
p. 13 |
Quae spiritum nervis inesse Galeno declarare poterant. Caput X. |
p. 16 |
Perperam Galenus operationes, quas nulla animal operari videtur electione, non animae sed naturae assignandas decernit. Caput XI. |
p. 21 |
Operationum, quae nullo a voluntatis imperio pendent, multas animae assignari posse et assignandas omnino esse. Caput XII. |
p. 25 |
Operationum, quae naturales videntur Galeno, multas animae assignandas esse. Caput XIII. |
p. 26 |
Praeterea et quod organorum fiunt ministerio. Caput XIV. |
p. 29 |
Ventriculi appetentiam omnem, attractionem, alterationem et expulsionem non naturalibus facultatibus, sed animae assignandas esse. Caput XV. |
p. 30 |
Vesicam non a naturali facultate, sed ab anima gubernari Galeno existimandum fuisse, et a spiritus omnino universitate gubernari. Caput XVI. |
p. 32 |
Praeterea et pudendum. Caput XVII. |
p. 33 |
Ipsum itidem cor atque arterias, et has earumque et cordis fibras ligamentaque a cerebro deduci Galeno visas fuisse. Caput XVIII. |
p. 36 |
Quae amplius ab anima in cerebro residente cor gubernari Galeno declarare poterant. Caput XIX. |
p. 41 |
Vel discrimina, quae inter respirationem pulsationemque esse Galeno videntur, pulsationem ab anima fieri declarare. Caput XX. |
p. 43 |
Pulsus, qui in ea animae perturbatione, quae e metu et iracundia composita est, fieri Galeno videtur, animam pulsare manifestat. Caput XXI. |
p. 45 |
Itidem et pulsus, qui in tristitia laetitiaque fiunt. Caput XXII. |
p. 46 |
Itidem et pulsus, qui variis in morbis variisque fiunt in animalis dispositionibus. Caput XXIII. |
p. 47 |
Corde vulnerato statim animal interit non quod cor ipsum vitae sit fons, sed quod qui eius tunicae fibrisque spiritus inexistit vulneratur. Caput XXIV. |
p. 54 |
Animalis operationes omnes una ab anima aedi. Caput XXV. |
p. 55 |
Quae in iracundia verecundiaque homini eveniunt animal uno a spiritu gubernari declarant, et verecundiam eandem iracundiae esse. Caput XXVI. |
p. 57 |
Praeterea et quae in timore. Caput XXVII. |
p. 59 |
Itidem et quae in maeroribus. Caput XXVIII. |
p. 60 |
Animae itidem defectum deliquiorumque causam innotescere non posse, si a pluribus naturalibus facultatibus. Caput XXIX. |
p. 62 |
Deliquia singula singulorumque medelae corpus universum ab unica anima gubernari declarant. Caput XXX. |
p. 63 |
Idem et mors, quae dolorem et quae animae consequitur perturbationes. Caput XXXI. |
p. 67 |
Corporis partium actionumque consensus animal universus ab unica animae substantia gubernari declarat. Caput XXXII. |
p. 69 |
Sentiendi, ratiocinandi movendique. Caput XXXIII. |
p. 72 |
Num quae irascitur et quae animal nutrit generatque intelligenti moventique eodem. Caput XXXIV. |
p. 73 |
Conditionibus, quibus quae irascitur vindictamque et honorem appetit donatam esse oportet substantiam. Caput XXXV. |
p. 75 |
Nullis itidem iecinoris naturam, quibus quae animal nutrit generatque et cibos venereaque appetit donanda est. Caput XXXVI. |
p. 77 |
Pugna, quae quibusdam operationibus propositis in anima fieri videtur. Caput XXXVII. |
p. 79 |
Immutationes, quae iracundia effervescente in corde. Caput XXXVIII. |
p. 82 |